Słownik polsko-niemiecki. 2014.
utleniacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y, chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja zdolna do utleniania innych substancji, ulegająca podczas tego procesu redukcji; środek utleniający {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utleniacz — m II, D. a; lm M. e, D. y chem. «substancja powodująca utlenianie drugiego ciała, jednocześnie sama ulegająca redukcji» … Słownik języka polskiego
utleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utleniaćam, utleniaća, utleniaćają, utleniaćany {{/stl 8}}– utlenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utleniaćnię, utleniaćni, utleń, utleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlorek — m III, D. chlorekrku, N. chlorekrkiem; lm M. chlorekrki chem. «każdy dwuskładnikowy związek nieorganiczny chloru ujemnie jednowartościowego z innym pierwiastkiem; w języku ogólnym także: każdy związek organiczny zawierający chlor; chlorki… … Słownik języka polskiego
chlorować — ndk IV, chlorowaćruję, chlorowaćrujesz, chlorowaćruj, chlorowaćował, chlorowaćowany 1. «poddawać działaniu chloru (w celach dezynfekcji, konserwacji, bielenia itp.)» ∆ Wapno chlorowane «produkt działania chloru na wodorotlenek wapnia, silny… … Słownik języka polskiego
saletrowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. saletra: Nawóz saletrowy. Utleniacz saletrowy. Zaprawa saletrowa. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
